Het Spinozaplantsoen is een oude arbeidersbuurt in het westen van Utrecht. Groen en open en nu met een grote verscheidenheid aan culturen en mensen. Een buurt van 135 kleine huizen uit 1952 van woningcorporatie Mitros bij de Majellaknoop.
Hieronder een aantal bewoners van de ansichtkaartenserie die we maakten voor de Spinoza presenteert: pilot in 2008
Mijn man en ik verbouwen groente in de voortuin, dat heb ik nog nergens anders gezien. Druiven, sperziebonen, tomaten, wortels, paprika’s, peterselie en munt. Ik maak de plannen en mijn man doet het zware werk.
Mijn man en ik wonen hier al heel lang, al 30 jaar. Hij was 27 en ik 30 toen wij hier gingen wonen. We hebben hier veel zien veranderen. Het is wel behoorlijk achteruit gegaan, dat mag je best weten, er is veel minder groen en het is nu veel lawaaiger door de vele auto’s.
Het Spinozaplantsoen is als een mozaïek. In deze buurt wonen allerlei mensen. Verschillende huishoudens, nationaliteiten en leeftijden. Er leeft hier wel een wijkgevoel, het komt alleen nog niet helemaal uit.
Het Spinozaplantsoen is de eerste plaats waar ik kwam te wonen toen ik uit Afrika kwam. Het is hier kalm en niet te blank. Maar wat me opviel was dat de buren elkaar geen goedendag wensten. Dit is vreemd als je uit Afrika komt, waar de buren zeer bij elkaar betrokken zijn.
Voor mij is dit de ideale plek! Ik kom gemakkelijk naar Overvecht of Kanaleneiland, de binnenstad en naar de Leidse Rijn. De laatste 15 jaar is deze buurt hard achteruit gegaan, er wordt niks meer gedaan aan onderhoud omdat de Mitros het wil slopen. Ik wil eigenlijk graag mijn huis van binnen veranderen, de muur van de keuken naar het kleine kamertje eruit halen en iets moois doen aan mijn tuin, maar je weet niet of je er voor niks geld insteekt. Als ik nou zou weten of het er nog 5 tot 10 jaar blijft staan….?
Boekje over de geschiedenis
‘Hangen op de trappen van het Spinozaplantsoen’
Bewoonster Karlijn Souren ging op zoek naar het karakter van het Spinozaplantsoen, door verhalen uit de jaren 50, 60, 70, 80, 90, 2000 te verzamelen. Verhalen van oud-bewoners uit de jaren ’50 toen er veel Indische arbeiders en ex-knilsoldaten woonden in het Spinozaplantsoen. Maar ook over de verwachtingen van de Turken die in de jaren ’70 in het plantsoen kwamen wonen en de Marokkanen die hier kwamen wonen in de jaren ‘90. Hoe zagen de huisjes er van binnen uit door de jaren heen? Wat hebben mensen zelf verbouwd om het meer naar hun zin te maken en meer van deze tijd? Kortom mooie, ontroerende, grappige verhalen die een impressie geven over hoe bewoners dit gebied ervaren hebben door de jaren heen. Er is een klein boekje van gemaakt vormgegeven door Esther van de Visch en Joke van de Fliert Omniafausta. Jack Druppers (oud bewoner van het Spinozaplantsoen) presenteerde het boekje als tante Bep op het Lentefeest 2011.
Wilt u ook zo’n boekje? We hebben er nog een paar, stuur een mail naar info@spinozaplantsoen.nl
Foto huizen Spinozaplantsoen jaren 50
